ВЛАГОЁМКОСТЬ

ж мн. нет xüs. rütubət tutumu; rütubəti özündəsaxlama qabiliyyəti, cəm tutumu; влагоёмкость почвы torpağın rütubət tutumu (rütubəti saxlama qabiliyyəti).

ВЛАГОЁМКИЙ
ВЛАГОМЕР