сов. 1. (sudan) çıxmaq, üzə çıxmaq; baş vurub çıxmaq, batıb çıxmaq; пловец быстро вынырнул üzgüçü cəld suyun üzünə çıxdı; 2. məc. birdən çıxmaq; görünmək, zahir olmaq, ortaya çıxmaq.
сов. 1. (sudan) çıxmaq, üzə çıxmaq; baş vurub çıxmaq, batıb çıxmaq; пловец быстро вынырнул üzgüçü cəld suyun üzünə çıxdı; 2. məc. birdən çıxmaq; görünmək, zahir olmaq, ortaya çıxmaq.
1. цин винел акьалтун, цин винел экъечIун. 2. пер. садлагьана акъатун (бейхабардиз санай)
Полностью »-ну, -нешь; св. см. тж. выныривать 1) Нырнув, всплыть, показаться вновь на поверхности воды. Человек окунулся, вынырнул и поплыл к берегу. Из воды вынырнул дельфин. 2) а) разг. Внезапно появиться, пок
Полностью »