ГАЛУКЬАРУН

гл., каузат.; -да, -на; -из, -зава; -а, -ир, -рай, -мир; галукьар тавун, галукьар тахвун || гахлукьар тавун, гахлукъармир || галукьар хъийимир 1) ни вуч квехъ хатадай са кве ятӀани эцягъун. Ада вичин машин цлахъ галукьарна. Р. 2) ни нихъ ягъун, гатун. За адахъ са кьвед галукьурна. Р. 3) ни нихъ вуч куткурун (азар). Ада акваз-акваз захъ зуькемар галукьарна. Р. 4) рах. сада масадан истиканда вичин истикан эцягъиз ички хъун. Мукьвал-мукьвал галукьариз Хъвадай ички нуш жедай. Ж. Мугьман кӀвалин абур я.

* ванер галукьарун.

ГАЛУДУН
ГАЛУКЬУН

Значение слова в других словарях