фарс, ( ГАМУШ нугъ. ), сущ.; -ди, -да: ар, ри, -ра еке кьил, крчар алай, куьруь кӀвачер квай кӀвалин гьайван. Нехирда жеда калер, данаяр, гамушар. Куьре чӀалан элифарни кӀелдай жуз. Къанни цӀуд суз хвена нехир, Я яц, кал, гамиш тийижиз. С. С. Шумудакай зун квев рахан. ВикӀини тӀушур гамишдин хев хьиз алаж хьанвай гъилерив семечкадин ягъ гуьцӀна ам ксана. 3. Э. Уртах цаз тадани. Гамишдиз вичин крчар гьикӀ залан туштӀа, зазни а чӀуру хъчарни кул-кусар са манийвални туш. Б. Гь. Заз эвера. Са хъуьтӀуьз чна самун алаф кьит хьуникди гишила амукьай колхоздин гамишар текьин паталди тамай къалчамагар гъиз хьанай. М. Ж. "... Фу гайиди я гьамиша..."
* кал гамиш, кел гамиш.