ГЕНГЕЦӀ

нугъ., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гъвечӀи нуькӀ. АтӀа патал хьиз генгецӀ нуькӀ ала, лап гъвечӀи- гъвечӀи, кӀанчӀал тупӀун кек кьван сад. Амма генгецӀдин рикӀ чӀехи я, цавун ванер авунни, и кьегьалди цавар ават тавурай лагьана кӀвачер цавухъ хкажнава. И. Гь. Ахцегь, край чирдай музей.

ГЕНГВИЛЕЛДИ
ГЕНГЕШ

Значение слова в других словарях