ГУМ

(-ади, -ада, -ар) 1. tüstü; пӀапӀрусдин гум papiros tüstüsü; гумадин tüstü -i \[-ı\]; цӀай авачир чкадай гум акъатдач. Ata. sözü od olmayan yerdən tüstü çıxmaz; 2. məc. ocaq, ev, ailə; * гум авун tüstüləmək, tüstülənmək; гум атӀун a) ocağı sönmək, nəsli kəsilmək, kimsəsiz qalmaq; b) ocağını söndürmək (kor qoymaq), ailəsini dağıtmaq, evini xaraba qoymaq.