ГЬАМАМ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра михьивал авун патал инсанар эхъведай, жендек чуьхуьдай дарамат. Пачагь файтунда акъахна вичин аскерарни галаз гьамамдиз атана. Ф. Гьуьлуьн руш. Эй фукъара, вун акӀ жемир... Файдавачиз фида Уьмуьр, ЗахутӀни гьамам тийижиз. С. С. Ахмакьвал пис четин тӀал я.. Гьамам вуча бес а гуьзел, Гьекь алахьиз курум-курум. X. Т. Ахцегьар. Хуьруьн къене гьамамар Ава лагьай ад хьана. Адакайни шофердиз Тамам са склад хьана. М. Эфендиев. Гьамам хьана шад хьана.

ГЬАМАДАН
ГЬАМАМЧИ

Значение слова в других словарях