ЗИЯРАТ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) Аллагьди къалурнавай рекьиз къуват гун. 2) Аллагьди къалурнавай рекьиз табий тирди къалурдай дуьаяр ийидай чка. Я хъсан кас, зун ви зияратдиз атанва, вагай мурад тӀалабиз. Ф. Савдагардин папанни фекьидин кьиса. Зияратдихъ вил гала чин. X. Къ Вейсул Къаранидиз. Зияратдиз фидай рекье, Мердимазар дуьшуьш тахьуй! С. Ярагъви ашукь Уьзден. А дагъда чал вичик тӀаратӀар кутуна хуьзвай зияратни гьалтна. Пенсияда авай ветерандин пеше жегьил несилдиз ватанпересвилин, халкьарин дуствилин алакъаяр мягькемарунин тербия гун я. ЛГ, 2003, 16.Ӏ.

ЗИЯНЧИВАЛ
ЗИЯРАТУН

Значение слова в других словарях