ЗУРБА

фарс, прил. 1) чӀехи размердин. Руфун -зурба, жендек я фил, Квайди я къуват и фекьи. С. С. Фекьи. 2) манадиз чӀехи, еке. Гьикьван зурба я зинни ви тафават. Е. Э. Гьалимат. Гафар зурба, серфе ажуз, Ихътин мехеннат кими жеч. С. С. Эхир азият кими жеч. И азадвал къачур зурба. С. С. Рушариз. Са патахъай къвез Деникин, Зурба хажалат хьана хьи. С. С. Гьуьрият. - Бахтлу хьуй, дуст! Виридалайни зурба бахт хизандин бахт я, лугьуда халкьди. Гь. Къ. Жегьилрин пӀир. 3) чӀехи тежриба авай. Зун зурба къалиянчи тир. А. Р. ПӀапӀрус гадарна.

* зурба хьун гл., вуж-вуч; чӀехи хьун. Гьикьван куьк хьайитӀани зурба, Хъваз жеч мурдал якӀун шурва. С. С. Паташов вуч хьайла зурба, Эцигна келледал турба, Фагьумда на кӀвални уба, Бугъ акьаз кьава, самовар. С. С. Самовар.

ЗУРАР
ЗУРБАВАЛ

Значение слова в других словарях