сов. dan. 1. döymək, əzmək, kötəkləmək; 2. vurub sındırmaq, vurub xarab etmək; 3. dan. vurmaq (çoxlu miqdarda); исколотить стену гвоздями divarın hər tərəfinə mıx vurmaq.
сов. dan. 1. döymək, əzmək, kötəkləmək; 2. vurub sındırmaq, vurub xarab etmək; 3. dan. vurmaq (çoxlu miqdarda); исколотить стену гвоздями divarın hər tərəfinə mıx vurmaq.
-лочу, -лотишь; исколоченный; -чен, -а, -о; св. см. тж. исколачивать кого-что (кем-чем) разг. 1) = избить Исколотить до полусмерти. 2) Вколачивая что-л. куда-л. в большом количестве, испортить какую-л
Полностью »