КАЛАР

[ккалар] сущ.; -и, -а; кузвай хьра акьугъарнавай къуьлни фин санал. - Духтуррин чӀалаз яб гана, ада, фин квай ширин калар хьиз, капашдалди гьинавай харар-дарманар нез хьана. Б. Гь. Заз эвера.

КАЛАР
КАЛВАЛ

Значение слова в других словарях