КОЛЮЧИЙ

прил. 1. tikanlı; колючий куст tikanlı kol; колючая проволока tikanlı məftil; 2. ucu şiş, batan; 3. kəskin, şiddətli (soyuq, şaxta); 4. məc. zəhərli, acı, sancan; колючий язык acı dil.

КОЛЮЧЕСТЬ
КОЛЮЧКА

Значение слова в других словарях