м dilç. konsonant (1. samit səs; 2. heca əmələ gətirməyən səs).
м dilç. konsonant (1. samit səs; 2. heca əmələ gətirməyən səs).
-а; м. (от лат. consonans (consonantis)); лингв. а) Согласный звук. б) отт. Неслогообразующий звук (противоп.: сонант)
Полностью »