КУКӀУН

гл., вуж-вуч нихъ-квехъ; -икӀида, -икӀана; -икӀиз, -икӀизва; -укӀукӀ, -икӀин, укӀурай, -кикӀимир; кукӀун тавун, кукӀун тахвун, кукӀун хъийимир сад масадахъ галкӀун. И вахтунда жегьил гада, нуькӀ хьиз, балкӀандин гардандик кикӀана. Ф. Гьуьлуьн руш. Зун етим я -регьимдикай атӀанва, Зи куьгьне рух ламу чилик кикӀанва, Рехи чӀарар шуьткьвей пелел алкӀанва. Е. Э. Гъуцар, Ви сир вуч я зун халкь авунин? Дадашан хизанриз, девлетлу Мусадин никӀик кикӀанвай,; кьве рипе къуьл фидай са ник авай. А. Ф. Бубадин веси. И куьмекчи глаголар (ава, ама) чпелай вилик къвезвай существительнийрихъ ва наречийрихъ галаз кикӀана кхьена виже кьведач: кӀвале ава; хуьре ама; вине ава; юкъва ама ва мсб. ЛЧЮС, 2001.

КУКӀУН
КУКӀУНТӀАХ

Значение слова в других словарях