сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) гадани руш сад-садал эвленмиш хьайи, жезвай хзанарикай сад (буба, диде, вах, стха) масадаз мукьвавал къвлурдай гаф. Къавум, килиг къуллугъ за ваз лугьуда... Е. Э. Кьавумдиз. Эвел кьиляй пара регъят Къалуд ваз рекьер къавумди. Эхир кьилин гъавурда гьат - Акъудда гьекьер къавумди С. С. Заз чида Куьредин адетар. - Вуч хьана, кьавумар, машин чӀур хьанани? - куьз ятӀани салам ганач атайда. М. Б. Спелар. 2) мукьва-кьили. \[Гуьлханум\]. Авайвал лагьайтӀа, гьи месэла къачуртӀани, ам чибуру масабур хъуьредайвал гьялзава. Як пайзавайбуру вуч ийизватӀа, ахтармишзавач. Гьукумдарар элкъвена кьавумар я. ЧӀехи къуллугъарни пайзава, чпин арада мукьва-кьиливални жанлу ийизва. Н. И.. Гьакимрин папар.
* къуткъавум.
* къавум-къардаш сущ., эвленмишвал себеб яз жедай мукьва-кьили.