КЪАЗАХ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) Кубанда яшамиш жезвай славян тайифадикай са кас. 2) пачагьдин девирдин аскер. Сибирдиз суьргуьндайла, шехьизшехьиз диде и пелел кьван кӀвачел-кьилел алачиз къазахрин балкӀанрин гуьгъуьна галчӀур хьанвай. Я. Ш. Гьахъ квахьдач. Вуч лагьай чӀал я кьван, Куьре округдин началъникди са КӀири Буба ягъун патал вишералди къазахрин кьушунар тӀалабзава. Къ. Къ. КӀири Буба.

* къазах пич сущ.; кикер (кӀвачер) квай ракьун пич. Ада къурай цӀамцуьцӀвел кӀватӀна, къазах пичина цӀай туна. 3. Гь. Ахварай авудай аваз.

КЪАЗАХ
КЪАЗИ

Значение слова в других словарях