сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара 1) тан (магьсулдин, набататдин, хъчадин, цуькведин ) ЯтӀани, анай магьсул хкведа лагьана умуд авачир, а чка кьурагьвили кана, инал, анал са кьал алаз яру хьана акъвазнавай. А. Ф. Бубадин веси. Дамахар гвай, силин кьал хьтин яргъи ада вичин гъиле авай чепкьен, вири къуват эцигна, алчударна хьиз, гвадардай. 3. Э. Муьгьуьббатдин цӀелхем. Гагь нехир туькьуьл кьалар авай чкадиз гьализ туна, нек чӀур хьунин тахсир цӀийидан хивез вегьена. Б. Гь. Заз эвера. Багьа я заз ви гьар са къван, векьин кьал, Кесиб касдиз авай са мал-девлет хьиз... З. Къ. Ватан. 2) спичкадин къене жедай шуькӀуь, куьруь кӀарасдин кӀус. Вегьезвай камарихъ инанмиш тежез, тупӀар мукьвал-мукьвал спичкадин кьаларал фидай. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.
* а виле цӀам \[кьал\] < эцягъа > !
* кьал-кьул рах., сущ. 1) майишатда герек жедай куьлуь-шуьлуь. 2) михьивал герек тир затӀарик жедай герек тушир шейэр. Ада вичин михьиз рехи хьанвай яргъи чӀарар алай кьилелай бармак хутӀунна ва адан чӀичӀерик квай кьалкьул хкудзавай. А. Ф. Газет. Сифтени-сифте хъчар, кьалкьул, хъпи пеш, векь, цак хкудна, лап мукъаятдаказ чуьхуьда. ЛГ, 1997, 28.ӀӀӀ.
* кьал ягъун гл., ни сад садав агудна гутӀуннавай цӀакулралди чраз акьалнавай фан чинал лекъвер авун.