КЬАРУВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кӀанивал. Им шумуд йис къвез алатна, кӀвалахдикай азад вахтунда вил галаз багъри ватандин деретепедиз жуван кьарувал, истеклувал къалуриз хьанач. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.

* кьарувал авун гл., ни нел-квел кӀанивилин гьиссер масадбурузни малум жедай гьалда гьатун. Къенин юкъуз хушбахтлу уьмуьрдин иесияр тир зи хизандин, хуьруьнвийрин яшайишдал гьикьван кьарувал ийиз кӀанзаватӀани, алатнавай девирдизни са вил тевегъна жедач. К, 1982, 29. XӀӀ. Ватандин тарихдал, медениятдал кьарувал ийизвай руьгъдин игьтиятрив барабарбур жедач. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.

КЬАРУ
КЬАРУВАЛУН

Значение слова в других словарях