КЬАЦӀ-КЬАЦӀ

хьун f. 1. kəsik-kəsik olmaq, hər tərəfi kəsilmək, çərtilmək, kərtilmək; 2. diş-diş olmaq, dişənmək, kələ-kötür olmaq.
КЬАЦӀ-КЬАЦӀ:
КЬАЦӀ-КЬАЦӀ:

Значение слова в других словарях