КЬВАЛ
(-а, -а, -ар) n. break; fall; precipice, bluff.
(-а, -а, -ар) uçurum, sıldırım, yarğan; qaya; * кьвалан пад хьтин zorba, çox yekə, çox iri, çox böyük
Полностью »(-а, -а, -ар) uçurum, sıldırım, yarğan; qaya; * кьвалан пад хьтин zorba, çox yekə, çox iri, çox böyük
Полностью »(-а, -а, -ар) - 1. обрыв, круча : тик кьвал - пропасть; кьвал квай чка - обрывистое место. 2. выемка в обрыве
Полностью »сущ.; -а, -а; -ар, -ари, -ара винел патал векь-кьал алачир, накьвадин ва я накьв квай тик чка. Кьвалал ацукьна, агъуз килигайла, за тар цӀуьдгъуьн т
Полностью »