КЬЕЖИРУН

гл., каузат., ни-куь вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -ррай, -мир; кьежир тавун, кьежир тахвун, кьежир хъийимир 1) кьежей гьалдиз гъун. Марфади кьежирда, ракъини кьурурда. Чил кьежирна вилерай тай накъвари. Е. Э. Заз сабур гуз. - Рагъ атана, югъ чими хьанвай, дагъдин рекьерай бугъ акъатзавай, марфади кьежирнавай чилер кьуразвай, А. Ф. Бубадин веси. ВацӀун уламар чидай Усмана, Кьулан вацӀай Уьзден ни са артух кьежир тавуна акъудна. С. Ярагъви ашукь Уьзден. Антоним: кьурурун. 2) цвар авун. Аялди мукьвал-мукьвал кьежирзава. Р.

КЬЕЖИН
КЬЕЗИЛ

Значение слова в других словарях