КӀАНЧӀАЛ:

кӀанчӀал тӀуб сущ. гъилин сад лагьай, яцӀу тӀуб. Вичини заз жаваб яз вилер акьал хъийизвай, кьиливди исятда зун экъечӀай кӀвалин рак къалуриз, кӀанчӀал тӀубни хкажна кьуна, вижевайди яни лугьуз. М. Б. Спелар.

КӀАНЧӀ
КӀАП

Значение слова в других словарях