КӀУЛ

сущ.; -а, -а; -ар, -ари, - ара инсандин, гьайвандин гардандилай кьулан тар куьтягь жезвай чкадал кьван далу пад. Кьуна кӀула вав гвай а пар, Жуван рекье гьат, гуьзел яр. С. С. Регъуьхбан. кӀула киредин кӀуькуь авай са кьуьзуь кьари Бубадиз акваз-акваз атана. Къ. Къ. КӀири Буба. Мугьмандай хкведайла, вичин патав ксанвай аял кӀулаз яна, ам къецел экъечӀда. С. М. ЦицӀигъ-наме. За духтурди лагьайвал авуна. Ингье алай вахтунда захъ ацӀанвай шешел кӀула кьадай хьтин сагъвал хьхьанва. Нервиярни зи лап хъсан къайдадик акат хьувунва. 3. Ф. Тутаралди сагъарун. Гьайванханадин кьефесдакӀвале, дерин гъам аваз чӀехи кьве виле, Деведи зурба ийизва гирнагъ, Адан далуда кьве кӀул -кьве гурмагъ. А. Къ. Деве.

* кӀул вегьин гл., ни яшлувилин лишан яз кӀул экъис хьун. ТӀимил кьван кӀул вегьенвай, амма зирингдиз къекъуьн хесеш хьанвай, куьлуь шуьткьверри кьунвай чӀулав, ири вилер авай итим къецел экъечӀна. Къ. М. Дагъларин деринрин булахар.

* кӀула [кьамал, кьилел] акьадарун гл., ни вуж нин са низ ятӀани вичиз кӀандай амалар ийидай шартӀар гун.

*   кӀулар чухвайди хьиз [регьят] хьун далу чухвайди хьиз [регьят] хьун.

*   кӀула акьахун гл., вуж нин истисмар авун, масадан зегьметдикай менфят къачун. ЦӀипуд йис я ам зи кӀула акьахна. Р. Синоним: кьамал акьахун.

* кӀула хьун гл., вуч нин са вуч ятӀани хиве аваз хьун. Пис гунагьар кӀула аваз, чуьллеравайд сиягь хьана. Е. Э. Мубарак Исмаил.

* кӀулай гадарун гл., ни вуж, вуч никай ва я квекай ятӀани азад хьун, азад авун. Эминавай диндин пар, мавгьуматп вичин кӀулай гадариз хьанач. М. М. Гъ. ТуькӀуьрайдан патай. Етим Эмин. Шииррин кӀватӀал (Махачкала, 1941 ).

* кӀулай эвичӀун гл., вуж нин таъсирдикай азад хьун. ЭвичӀ кӀулай, риторика. Зи патай ваз жедач инсаф. Н. Ш. ЭвичӀ кӀулай. Антоним: кӀула акьахун.

КӀУКӀ
КӀУЛАЦ

Значение слова в других словарях