фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) парчадик, парталдик са квяй ятӀани кьацӀуналди акатай лишан. ШагьБуба халудин гьаятда... цӀай авур чкайрилай руьхъ шуткун хъувуна чӀулав хьанвай лекейри... лугьузвай. А. Къ. Нѐхирбанни лекь. Чинин са патал мичӀи яру лекени алай. С. Ярагъви ашукь Уьздсн. Ада, чӀулав хьанвай гъилериз куьс гуз, абур чеб чпивай гуьцЬавай. Амма адаз цӀиркерин лекеяр Икьван фад алат тийидайди чизвай. ЯтӀани... А. Исм. Алукьдай ахвар. 2) куьч. беябурчивал, нагьакьан кӀвалах, намусдик хкӀадай кӀвалах Гьич са кӀусни чӀулав леке кумачиз, Дуьнья вири нурдив ацӀун кӀанда заз. А. Муг. КӀанда заз.
* леке гъун гл., ни нелквед намусдик хкӀадай кар авун. Зазни якъин хьанва: гьар са пеше адан векилри пухлу ийизвачтӀа, маса садавайни адал леке гъиз жѐдач. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.
* леке-леке авун гл., ни лекеяр кутун.