|| МЕРГЬЕМЕТ араб, сущ.; - ди, -да; -ар, -ри, -ра са низ ятӀани язухдай, инсанвиляй куьмек ийиз, адалай гъил къачуз гьазурвал. Мергьямат, шафакъат авай инсанар, гьелбетда, виридаз хуш жеда, абуруз халкьдин арада гьуьрмет жеда. К. К. Суьгьбетзава Максима. ☼ М. М. Гьажиеван ва Б. Б. Талибован фикирдалди, мергьемет литературный чӀалан норма тир. Кил. М. Гаджиев. Русско-лезгинский словарь, ч. 77: Талибов Б., Гаджиев. Лезгинско-русский словарь, ч. 235.