сов. 1. toqquşmaq, üstünə çıxmaq, çarpmaq; волна набежала на берег dalğa sahilə çarpıldı; 2. yüyürüşüb gəlmək; yığışmaq, toplaşmaq; ребята набежали со всех сторон hər tərəfdən uşaqlar yüyürüşüb gəldilər (toplaşdılar); 3. məc. yığılmaq, artmaq.
сов. 1. toqquşmaq, üstünə çıxmaq, çarpmaq; волна набежала на берег dalğa sahilə çarpıldı; 2. yüyürüşüb gəlmək; yığışmaq, toplaşmaq; ребята набежали со всех сторон hər tərəfdən uşaqlar yüyürüşüb gəldilər (toplaşdılar); 3. məc. yığılmaq, artmaq.
-бегу, -бежишь, -бегут; св. см. тж. набегать, набег 1) а) на кого-что Наскочить, наткнуться с разгона, с разбега на кого-, что-л. Набежать на пень. Набежать на змею. б) отт. Внезапно, неожиданно наткн
Полностью »1. зарбдиз фена (атана) винел акьалтун; алукьун; акьалтун. 2. чукуриз-чукуриз атана алтIушун; кIватI хьун
Полностью »