сов. 1. asılmaq, sallanmaq, əyilmək; 2. enmək, düşmək; 3. məc. hədələmək, təhlükə yaratmaq, başının üstünü almaq (təhlükə və s.).
сов. 1. asılmaq, sallanmaq, əyilmək; 2. enmək, düşmək; 3. məc. hədələmək, təhlükə yaratmaq, başının üstünü almaq (təhlükə və s.).
-нет; навис, -ла, -ло; нависший; св. см. тж. нависать, навис 1) на что, над кем-чем. Свеситься, опуститься (о чём-л. висящем, выступающем) Чёлка нависла на лоб. Ветви ивы нависли над самой водой. 2) н
Полностью »