сов. 1. k. t. kökəlmək, piylənmək, ətə-cana gəlmək, artmaq; овцы нагуляли жиру qoyunlar yeyib piylənmişlər; 2. gəzmək (bir müddət); ◊ нагулять брюшко zar. qarın bağlamaq, kökəlmək.
сов. 1. k. t. kökəlmək, piylənmək, ətə-cana gəlmək, artmaq; овцы нагуляли жиру qoyunlar yeyib piylənmişlər; 2. gəzmək (bir müddət); ◊ нагулять брюшко zar. qarın bağlamaq, kökəlmək.
-яю, -яешь; нагулянный; -лян, -а, -о; св. см. тж. нагуливать, нагуливаться 1) а) что и чего Кормясь на пастбище, прибавить в весе (о животных) Олени нагуляли жира к зиме. Скот нагулял хороший вес. б)
Полностью »