сов. 1. çatlatmaq (əyib çatlatmaq); sındırmaq; 2. məc. üzmək, zəiflətmək, taqətdən salmaq, qüvvətdən salmaq, əldən salmaq, sarsıtmaq.
сов. 1. çatlatmaq (əyib çatlatmaq); sındırmaq; 2. məc. üzmək, zəiflətmək, taqətdən salmaq, qüvvətdən salmaq, əldən salmaq, sarsıtmaq.
-ломлю, -ломишь; надломленный; -лен, -а, -о; св. см. тж. надламывать, надламываться, надлом кого-что 1) Сгибанием, надавливанием сделать трещину в чём-л. (но не отломить, не разломить) Надломить доску
Полностью »