НАДРЫВ
1. мн. нет. см. надорвать. 2. тIимил къазунай чка. 3. пер. азият, азаб; рикI атIудай
тегьер; гужа кьадай тегьер, баймиш жедай тегьер зурзун кваз; кашель с надрывом азабдалди (баймиш жедай тегьерда) ядай уьгьуь, говорить с надрывом баймиш жедай тегьерда зурзун кваз рахун.