НАСТОРО́ЖЕННЫЙ, НАСТОРОЖЁННЫЙ
1. прич. qurulmuş (tələ, cələ); 2. прил. sayıq, ehtiyatlı, diqqətli, qulağı səsdə olan.
НАСТОРО́ЖЕННЫЙ, НАСТОРОЖЁННЫЙ
1. прич. qurulmuş (tələ, cələ); 2. прил. sayıq, ehtiyatlı, diqqətli, qulağı səsdə olan.
-ая, -ое.; -жен, -женна, -женно и; -жён, -жённа, -жённо; см. настороженный
Полностью »