НУБАТСУЗ

нар. 1) нубат авачиз, нубатдилай къецяй. 2) себеб авачиз. Нубатсуз гьакӀ авуна къал. Е. Э. Дуьньядикай кеф тахай кас. Гьа кӀ нубатсуз экъисиз кьам, Чидач ваз рахадай макъам. С. С. Бендедин рикӀ хьайитӀа дуьз. Нубатсуз дирибаш жедалди, Эхир кьил яваш жедалди, Эвелдай тирвал хъсан я. С. С. Итимвал хъсан я. Иер фагьум ая вуна, Нубатсуз луькӀуьн хъсан туш! С. С. Хъсан туш. Вичин кицӀ нубатсуз элуькь тийидайди чизвай Аслан къудгунна къарагъна. З. Э. Булахдал. Ам нубатсуз гьуьжетунардай кас туш. З. Э. Булахдал. Синонимар: бинесуз, гьавайда, гьахъсуз, нубатсуздаказ.

НУБАТРАЛДИ
НУГЪАТ

Значение слова в других словарях