сов. 1. başını kəsmək, boynunu vurmaq; 2. məc. başsız qoymaq, rəhbərsiz qoymaq.
сов. 1. başını kəsmək, boynunu vurmaq; 2. məc. başsız qoymaq, rəhbərsiz qoymaq.
-влю, -вишь; св. см. тж. обезглавливать, обезглавливаться, обезглавливание кого-что 1) Отрубив голову, лишить жизни. Приговорённый к гильотине был обезглавлен. Обезглавлен на плахе. Обезглавленный тру
Полностью »