ОБРУБИТЬ I
сов. kəsmək, vurmaq, kəsib gödəltmək.
ОБРУБИТЬ II
сов. xüs. qırağını basdırmaq (yaylığın, süfrənin və s.).
ОБРУБИТЬ I
сов. kəsmək, vurmaq, kəsib gödəltmək.
ОБРУБИТЬ II
сов. xüs. qırağını basdırmaq (yaylığın, süfrənin və s.).
-рублю, -рубишь; обрубленный; -лен, -а, -о; св. см. тж. обрубать, обрубаться, обрубание кого-что 1) Отсечь часть, конец чего-л., укорачивая, подравнивая. Обрубить жердь, бревно. Со всех сторон обрубит
Полностью »