сов. ölgünləşmək, cansızlaşmaq, hissizləşmək, hissini itirmək, keyləşmək, keyikmək.
сов. ölgünləşmək, cansızlaşmaq, hissizləşmək, hissini itirmək, keyləşmək, keyikmək.
-ею, -еешь; св. см. тж. омертвевать, омертвение 1) Потерять чувствительность, стать мёртвым (о клетках, тканях, частях тела); онеметь. Стопа омертвела. Кожа омертвела. 2) Стать неподвижным под влияние
Полностью »кьейи хьиз хьун; ччан аламачир хьиз хьун; хабар амукь тавун (мес. къай фейи гъилер са куьникайни хабар тежер, гьисс тийир гьалдиз атун)
Полностью »