ПАЦ

(-у, -а, -ар) 1. pəncə (heyvanlarda); 2. məc. caynaq, çəng; * пацарал (пацариз) акъатун əlbəyaxa olmaq, tutaşmaq, dalaşmaq, pəncələşmək, çəngələşmək; caynaqlaşmaq; пацук акатун pəncəsinə keçmək; asılı vəziyyətə düşmək, əsarət altına düşmək; пацук кутун pəncəsi altına salmaq; əsarət altına almaq, qul etmək.