ПРИПАДОЧНЫЙ

прил. 1. tutma (ürəkkeçmə) -i[-ı]; припадочные явления tutma halları, ürəkkeçmə halları; 2. в знач. сущ. tutması olan, ürəkkeçməsi olan; палата для припадочных ürəkkeçməsi olanlara məxsus palata.

ПРИПАДОК
ПРИПАИВАТЬ

Значение слова в других словарях