сов. 1. yarıb keçmək; конница прорубилась сквозь ряды неприятеля süvarilər düşmən sıralarını yarıb keçdi; 2. ağacları qırıb özünə yol açmaq (meşədə); 3. vuruşmaq, qılınclaşmaq, çapışmaq (bir müddət).
сов. 1. yarıb keçmək; конница прорубилась сквозь ряды неприятеля süvarilər düşmən sıralarını yarıb keçdi; 2. ağacları qırıb özünə yol açmaq (meşədə); 3. vuruşmaq, qılınclaşmaq, çapışmaq (bir müddət).
-рублюсь, -рубишься; св. см. тж. прорубаться, прорубание 1) Проложить себе путь, пробиться сквозь что-л., рубя что-л. или рубясь с кем-л. Прорубиться сквозь лесную чащу. Прорубиться сквозь неприятельс
Полностью »