( РАХКУН нугъ. ) гл., ни; -да, -на, -из, -зава; -0 -а, -ин, -рай, -мир; рахкур авун, рахкур тавун, рахкур тахвун, рахкур хъийимир ) вуж гъуьлуь вичивай паб чара авун. Са касдин паб маса гъуьлуьз. Иниз- аниз рахкуз, къази. Е. Э. Къази. Абуру ара-ара зарафатдив хабарни кьадай: «Тагьир халу, а вуна синихар авунвай паб гьа им яни, тахьайтӀа, вуна ам рахкурнани?» К. К. Шаирдин килфетар. 2) вуж атай чкадиз рекье хтун. Регьят тушир, залумдин Руфун тухна, рахкурун... Ф. Бахтавар. Шагьугьли шагь Абасан везир къведа, идаз пачагьдин кӀвализ ша лугьуз. Далалубегьлиди, - сагърай, кӀвале мугьман ава, завай къвез жедач, лагъана, атанвайди рахкурна. Ф. Далалубегьли. 3) хьайи, авур крарилай алава яз, са вуч ятӀани рекье тун. КӀвале тек амукьай дидедиз пул ва парталар рахкуриз куьмекар ганайтӀани, адакай рушан рикӀ архайин хьайиди туш. А. И. Самур. - Вуна заз пул рахкура, кӀвале мехъерик тухудай затӀни авач. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме. Синоним: чукурун.