РУГЪВАЛ

(-ди, -да, -ар) 1. zool. zəli; 2. məc. istismarçı, qaniçən, qansoran; * ругъвал хьиз алкӀун a) zəli kimi yapışmaq, yapışıb əl çəkməmək; b) təngə gətirmək, cana gətirmək, bezdirmək.
РУГЪ
РУГЪВАЦ

Значение слова в других словарях