СИКӀ

сущ.; -ре, -ре; -ер, -ери, -ера 1) яргъи тум галай, хъуьтуьл чӀар алай чуьлдин вагьши амалдар гьайван. # ~ рен гел ер, ~рен тӀеквен, ~рен тум, ~рен шараг. СикӀни дурна дустар хьанай. Йикъарикай са юкъуз сикӀре дурнадиз мугьманвилиз эверпа. Ф. СикӀни дурна. Жанавур пака къуз сик1рен кӀвализ фена... Ф. СикӀни жанавур. СикӀре, лосди, къуьре, жанавурди хъуьтӀуьз недай суьрсет кӀватӀдач. З. А. К. ТӀебиат чирун. 2) куьч. амалдар кас. - Эгье, эгье; - лагьана Надир шагьди душмандин ажуз ва ужуз гафарихъ яб акална. - Им лап вилин накъваралди кхьенвай чар я хьи? СикӀрез зун кагъазралди алцурариз кӀанзава гьа! З. Р. Гьажи Давуд. Хуругандиз уьтуьни язавани вуна? Акьван чин къалурмир, алатдач а сикӀ. П. Ф. Жуван рут.

СИЖИФ
СИКӀРЕН

Значение слова в других словарях