ТАРМАЧ

нугъ., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) хара, кӀватӀал. Са гьафте кьван вахт алатайла, Гьамидан терс кагъаз Салегьав агакьна: Ам са тармач газетринни журналрин кьула авай. А. А. Пад хьайи рагъ. 2) пулунин кӀватӀ. Вичи адаз са шумуд сеферда тармачралди пулар ракъурнайтӀани, Гьамидан кьилел писликвал гъида лагьана, хиве кьунайтӀани, ам гьеле еке нетижайрив агакьнавачир. А. А. Пад хьайи рагъ. Синоним: пачка.

ТАРМАРУН
ТАРПНА

Значение слова в других словарях