ТАРТУ

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри. -йра кӀарасдикай гьар жуьредин нехишар атӀудай кьве тум галай алат Арабадин къвалал алай ящикда рекье герек жедай алатар аватӀа аку: рекьуьч, тварк, руцӀугул, тарту, гъилин мишер, запундин кӀус... К, 1988, 23. XӀ.

ТАРТИБ
ТАРУН

Значение слова в других словарях