ТАЯ

[тhайа] сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра векьерин, самарин кӀунтӀ. Чун Мамрашрин кӀунтӀал, иесидивай ихтияр къачуна, ратӀран къерехдал аламай алатай йисан ягъалрин таяда йиф акъудиз акъвазна. Къ. М. Экуь инсан. Туя, векьерни кьурана, абурукай таяярни кьунва, гатар-кьалар куьтягь хьанва... М. В. Гьарасатдин майдандал. Чун хуьре амаз адакай шиш таяяр эцигдай устӀарни хьанай гьа-а! Р. Гь. Зи ирид стха.

ТАЮНИ
ТАЯ

Значение слова в других словарях