ФАЛАКАТ

араб, т-б, сущ.; хаталу дуьшуьш. Гуьзел майдин и йикъара Жамала кӀвалахзавай шегьер тӀебиатдин фалакатдик акатна - чилер къарсуник шегьердин гзаф кӀвалер чкӀана. К., 1988, 14. ХӀӀ. Лугьуда хьи, ихьтин дуьшуьшра тӀебиатни перт хьана акъваздач, адан фалакатар бул жеда. Гьак хьунни авуна: йифиз цавари къукьрумар ийиз, гужлу цӀайлапанар ягъиз ахьтин юргъ къвана хьи, хуьруьн вилик квай къацу махпур хьтин векь экъечӀнавай къая юргъади къачуна, агъадалди тухвана... К. К. Ам зи хайи диде я...

ФАЛ
ФАЛУЖ
вписа́ть всве́рливаться вы́волочь дивиде́ндный ёрш жизнера́достный застыва́ние периоди́чный полугла́сный сма́чно франки́стский нале́во нашаромы́жку проки́мен сба́вка становище цека́ жена hatha yoga let out peace-breaker profitably Una воспроизводить деталь