ХАИНВАЛ

сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хаин тир гьал. Са йисалай Ирандин шагьдикай кичӀе хьайи Дергагькъулибег мад урусрин патав минетиз хтана. Урусри и сефердани адан хаинвилелай гъил къачуна, амма ам, чӀехи къуллугъдал эхциг тавурла. Маштагъ хуьревай вичин кӀвалериз хъфена. З. Р. Гьажи Давуд. Квез я гафар, рикӀин къеняй текьвезвай, гьар ахьтин гаф хаинвал я жув патал. М. Б. Квез я? За садрани силам ганач ялтахриз, Хаинвили зи рикӀ, гъуьр хьиз, регъвезва. М. Б. Заз кичӀезва.

* хаинвал авун гл., ни низ-квез хаиндиз хас тирвал авун. Са тӀимилбур масакӀа рекьизва, чан хва; Гайивиляй хажалат дидедиз чпин - Авурвиляй хаинвал уьлкведиз чпин. А. С. Зи бубади.... Им вири уьмуьр чеб патал акъудай веледрин вилик хаинвал авун жезвачни кьван! М. В. Гьарасатдин майдандал.

ХАИН
ХАИНВИЛЕЛДИ

Значение слова в других словарях