ХЪИТКЬИНУН

гл„ вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир 1) масадбуруз эиян жедайвал кӀус-кӀус хьун. Цавай гьужумар авуниз акси вири серенжемарни абуру кьабулнавай. И кардикай сихдиз хъиткьинзавай зенитный тупарин гуьллейрини шагьидвалзавай. ЛГ, 2004, 26. VӀӀ. 2) куьч., вуж-вуч гзаф кӀевиз ванер акъудун, гьараюн. КицӀ гьар сеферда, вичел ккӀал атайла, хъиткьинзавай, амма кӀваляй экъечӀдай кас авачир. М. Б. Шапка.

* рикӀ хъиткьинун.

ХЪИТКЬИНАРУН
ХЪИТРЕПӀ

Значение слова в других словарях