ЧАЛАГЪАН

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра къуватлу, еке лувар квай, кӀвалин къушар недай вагьши къуш. Ваз ван хьаначни, - «ЦицӀиб, кьифре недалди чалагъанди тухурай!», - лугьуда къарийри. Р. Вилер ахъайна, элкъвена килигайла, адаз акуна хьи, вичин кьилелай са шумуд чалагъанди чархар язава. А. Къ. Мал цаваравай савдагар ва я рикӀелни алачир командировка.

ЧАЛА:
ЧАЛАЙ

Значение слова в других словарях