ЧАЛА:

* чала-чухур сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кьаз-кьаз акьахдай чкаяр авай кӀам. Машин чала- чухурдал, эниш-юхушдал гьалтна. А. А. Лезгияр. ЦӀару и чкаяр хьтин чала-чухур квай, булахар-кӀамар авахьзавай са яйлахда нехирдив гва. Б. Гь. Заз эвера. Иран бубадин кӀваливай са версинин кьван кьакъатнавай майдандив агакьдалди, къекъвей-къекъвей дар жигъирар, чала-чухур, кӀамар, ратӀарин хурар гьалтзавай. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз.

* чала-чала фин гл. 1) рах. вуж жув-жувахъ инанмиш тушиз, сифте камар къачун (адет яз, аялди). 2) куьч. бегьемсуз гьалда хьун, лазим къайдада тахьун. Заз, лагьайтӀа, неинки йиса садра кьванни адан патав хъфидай, гьатта кьве тӀуб чар кхьидай мумкинвални хьайиди туш. КӀвалахдин гьиляй! Редакциядин кӀвалахар чала-чала тефин патал ийизвай кат-галтугунин гьиляй 1. А. Къ. Гилигзава.

ЧАЛА
ЧАЛАГЪАН

Значение слова в других словарях