ЭМИРДИН:

* эмирдин наклонение ( форма ) граммат, сущ. глаголдалди лугьузвай кӀвалах кьилиз акъудуниз мажбур ийизвай ва я ам авуниз теклифзавай форма. Ктабар кӀела предложенида глагол кӀела эмирдин наклоненида ( формада ) ава. Р. Эмирдин формадин эхирда адаз мукьва тир яргъи ачух сес авай са кьадар глаголрин эмирдин формадани ва абрун гилан, алатай ва къвезмай вахтарин формайрани я гьарф кхьида. Месела: кя, кязава, кяна, кяда; эвя, эвязва, эвяда, эвяна ва икӀ мад. Лезги литературный чӀалан орфографический къайдайрин свод. ТуькӀуьрайбур: Гаджиев М. М., Алкадарский А. К. Эмирдин наклоненида ( формада ) а-динни э-дин арада авай са жуьре сес ачух сесинал акьалтӀнавай глаголрин группа эхирда я аваз кхьида. М. М. Гь. Лезги чӀалан орфографиядин словарь ( 1950). Синоним: буйругъдин наклонение (форма).

ЭМИР
ЭМИРУН